ตั้งแต่ซื้อมากี่ปีแล้วไม่รู้ ยังไม่เคยแกะ แต่ค้นๆ ดูเห็นแผ่นนี้มีดราม่าCD พิเศษ feature คางามิน เลยแกะเพื่อจะเอาCD มาฟัง ฮาาาาา ทยอยฟังกันเลยทีเดียว นี่เราไปทำอะไรอยู่ไหน ทำไมไม่เอามาฟังเนี่ย งงตัวเอง!!
Translate Tweet
12:46 PM · Jun 30, 2018Twitter Web Client
View Tweet activity
Replying to
งื้ออออ แผ่นนี้ก็จะฟังวนๆ อีกสักสองสามรอบ คางามิน มิโตเบะ โคงาเน ไปช่วยงานร้านอาหารริมทะเลให้เทปเป คนที่วานเป็นเหมือนผู้มีพระคุณของเทปเปอีกที บรรยากาศดีมากเลย คางามินผัดยากิโซบะ เสียงฉ่าๆ ได้อารมณ์ดีจัง เสร็จแล้วเอาใส่จานให้โคงาเนไปเสริฟลูกค้า
Replying to
เหตุการณ์นี้ !!!!! อันนี้คางามิพระเอกมากค่ะ ฮือ และทั้ง 4 อยู่ด้วยกันแล้วน่ารักมาก คางามิโชว์สกิลทำอาหาร
ถ้าจำไม่ผิดสื่อสารกับมิโตเบะเข้าใจด้วย แถมลูกค้าเยอะเพราะรสชาติอาหาร (อยากจะไปอุดหนุนเลยค่ะ ฮือ)
เห็นด้วยค่ะ ทั้ง4คนน่ารักมาก แต่เสียดายยอดขายช่วงเช้าไม่ตามเป้า คางามิเลยเสนอให้มีเมนูใหม่เฉพาะไม่ซ้ำร้านอื่น แล้วก็ทำข้าวหน้าปลาไทในน้ำชาโปะสาหร่าย โรยงา แถมเอาน้ำแข็งเทลงไปเป็นแบบเย็นค่ะ สุดยอดดดดที่สุด กรี๊ดมากค่ะ
แล้วพอเมนูออก คนก็แห่กันมากินจนทำแทบไม่ทัน เมนูเด็ดดังได้ยินไปถึงหูมิเนะกับโมโมอิที่มาเที่ยว 2 คนนั้นเลยแวะมาซื้อกินด้วย แล้วก็ตกใจกันใหญ่ เพราะไม่นึกว่าจะเป็นร้านของพวกคางามินค่ะ น่าร้ากกกก หลังจากนั้นคางามิกับมิเนะก็เริ่มเถียงกันด้วย
ใช่เลยค่ะ คางามินพระเอกมากกกกกกก ตอนไปหาหมวกให้โมโมอิเนอะ ทั้งที่ตัวเองรอเวลาว่างเสร็จจากงานครัว จะได้ไปเล่นเซิร์ฟแท้ๆ แต่ใจดีช่วยโมโมอิหาหมวก โอยๆๆๆๆๆๆ ไม่รู้จะพูดยังไงกับความแสนดีนี้เลย เลิฟฟฟฟฟ
ใช่เลยค่ะและตอนช่วยโคกาเนอิด้วยค่ะ ที่โคกาเนอิคิดว่าสิ่งนั้นในทะเลเป็นหมวกโมโมอิเลยว่ายไปเก็บแต่ดันจะจมน้ำ คางามิเลยไปช่วย คือแบบฮืออเท่มาก ส่วนคิโยชิก็ตลกจำได้ว่าเจอแมวและพาไปไหนก็ไม่รู้ 555
นี่อยากรู้ช่วงหลังจากหาหมวกเจอแล้วมากค่ะ ว่าเป็นยังไงต่อ 555
อ๋อ 555 ซีนเจอหมวกตลกดีค่ะ หลังจากนั้นมิเนะโทรหาโมโมะบอกว่าเจอหมวกแล้ว เลยวิ่งไปกัน หมวกโดนลมพัดขึ้นไปเกี่ยวกับกิ่งไม้สูงลิบเลย จังหวะแมวนำเทปเปมาเจอหมวกด้วยพอดี เลยหาวิธีกัน แรกสุดคางามินกระโดดขึ้นไปจะคว้าลงมาแต่มันอยู่สูงเกินไปเลยไม่สำเร็จ
เทปเปเลยเสนอว่าทำให้ต้นไม้สะเทือนเผื่อหมวกจะได้หลุดลงมา คางามินกับเทปเปเลยฮุยเลกระแทกๆ ให้ต้นไม้สั่นไปสองสามหนแต่ไม่สำเร็จอีก มิเนะเลย เอ้า ถอยไปๆ แล้วปีนขึ้นต้นไม้ เทปเปชมว่าปีนคล่องมาก โมโมะบอกว่ามิเนะปีนต้นไม้เก่งมาแต่เด็กแล้วเพราะปีนขึ้นไปจับจั๊กจั่นบ่อยๆ
คางามินบอก ถัดจากกุ้งล็อบสเตอร์น้ำจืดก็จั๊กจั่นเหรอเนี่ย (อารมณ์ประมาณไม่อยากเชื่อชีวิตวัยเด็กของมิเนะอะค่ะ 555) มิเนะก็ปีนพรวดๆ ขึ้นไปแต่แล้ว เปรี๊ยะ กิ่งไม้หัก มิเนะเกือบหล่นเหมือนกัน แต่หลักดีเลยไม่ร่วง เทปเปบอก เพราะกิ่งไม้ด้านบนมันกิ่งผอมๆ คงปีนขึ้นสูงกว่านั้นไม่ได้แล้ว
มิเนะบอกคงงั้นแหละ แต่คางามินบอกมีทาง แล้วให้มิเนะโน้มกิ่งไม้ที่หมวกติดอยู่ลงมาต่ำๆ มิเนะคงหงุดหงิดเล็กๆ แต่ก็ทำให้บอกโน้มลงต่ำสุดได้แค่นี้ คางามินบอกพอแล้วเสร็จก็ตั้งท่าจะกระโดดอีก เทปเปทักก่อนว่าโดดด้วยขาข้างไหน คางามินเลยฉุกใจว่าครั้งแรกโดดด้วยขาซ้าย
แต่ก็นึกออกว่าที่ริโกะไกด์ให้วันก่อน ขาข้างถนัดของคางามินคือข้างขวา แล้วคางามินก็กระโดดคว้าหมวกลงมาได้ เย้ >_______<// แล้วทุกคนก็กลับไปที่ร้านค่ะ มีโมโมะมาช่วยเชียร์แขกเข้าร้านให้อีกแรง
จำได้ว่าพอกลับมาคางามิกับมิเนะก็คุยอะไรกันอีกใช่มั้ยคะ 555 และคิโยชิพูดอะไรสักอย่างจนสองคนนี้เถียงพร้อมกัน
อ๋อ ใช่ค่ะ 555 คางามินเอาข้าวหน้าปลาฯ มาให้อีกที บอกกินซะสิเมื่อกี้ไม่ได้กินใช่มั้ยล่ะ มิเนะก็รำคาญๆ หน่อย คางามินบอก เออน่า ลองกินดูก่อนแล้วค่อยบ่น มิเนะเลยบอกช่วยไม่ได้ กินเข้าไปแล้วฟ้าผ่าเลยค่ะ หมายถึงในความรู้สึกมิเนะสุดอึ้งกับรสชาติ นี่มัน....
คางามินบอก ไงล่ะ อร่อยใช่มั้ย มิเนะรีบลุกจากที่นั่งบอกจะกลับแล้ว คางามินบอกไม่อยากยอมรับล่ะสิ อ้อ หรือว่ารสชาติไม่ถูกปากเด็กน้อย ถ้าไม่ใช่กุ้งฯ กับจั๊กจั่น
มิเนะรีบสวนเลยว่าอย่าเข้าใจผิด กุ้งฯกับจั๊กจั่นมันเรื่องปีมะโว้แล้ว คางามินก็ เอ๊าะเหรอ? ปีมะโว้งั้นเลย? แต่หัวเราะแล้วนะคะนั่น น่ารักมากเลยอะเสียงหัวเราะตอนนี้ กรี๊ดดด
แล้วเทปเปพูดแบบซื่อๆ พวกนายสนิทกันดีเนอะ 2 คนหันมาบอกพร้อมกันว่า ไม่ดี!
อยากถูกคางามิแซว(แค่ก-) และคิโยชิ good job! ความซื่อของรุ่นพี่นี่มันมาถูกเวลาจริงๆค่ะ
คางามิทำไมอบอุ่นแบบนี้ นานๆทีสองคนนี้จะคุยกันแบบปกติ(คุยเรื่องอื่นนอกจากบาส) ดีใจที่ได้เห็นหลายๆมุมของ2คนนี้ ฮือ (แสงมันจ้าเหลือเกิน)